LIKWIDACJA ODORÓW I PLEŚNI
Deodoryzacja – neutralizacja złowonnych gazów
Odorant (z łac. odor – zapach)
Jest to dowolna substancja mająca zapach, niezależnie od tego, czy wydaje się on przyjemny, czy nie. W inżynierii środowiska odorantami określa się wszystkie zanieczyszczenia zawarte w powietrzu, które pobudzają komórki nerwowe nabłonka węchowego. Wynikiem pobudzenia jest wrażenie zapachu – przyjemne lub nieprzyjemne
W języku potocznym często używa się tego słowa do określenia bardzo nieprzyjemnego wrażenia węchowego.
Głównymi źródłami zanieczyszczeń środowiska są niektóre gałęzie gospodarki, w tym energetyka, przemysły: chemiczny, wydobywczy, rafineryjny, spożywczy, papierniczy, materiałów budowlanych, metalurgiczny, a także transport samochodowy i lotniczy, gospodarka komunalna oraz rolnictwo z przemysłową hodowlą zwierząt i ptactwa.
Przemysłowa hodowla zwierząt jest szczególnie uciążliwa - z jej działalnością związane jest odprowadzanie do otoczenia dużych ładunków substancji odorotwórczych, złowonnych, smrodliwych wpływających negatywnie na stan środowiska i samopoczucie człowieka Przemysłowy tucz trzody chlewnej, bydła i ptactwa generuje do środowiska bardzo duże ilości szkodliwych związków chemicznych w postaci złowonnych gazów, ścieków, pyłów oraz patogenów chorobotwórczych - bakterii i grzybów
W zakresie dobrych praktyk rolniczych znaczące miejsce ma poprawa warunków hodowli zwierząt. Jednym z kierunków takiego działania jest obniżenie lub wyeliminowanie emisji odorów, a tym samym doprowadzenie do poprawy warunków bytowania zwierząt i człowieka.
Realizacja tego zadania przebiega wielokierunkowo, np. przez:
- tworzenie stanowisk dla zwierząt zapewniających odpowiedni mikroklimat, dobre przewietrzanie pomieszczeń, utrzymywanie właściwej temperatury i wilgotności powietrza
- utrzymywanie na wysokim poziomie warunków higienicznych w budynkach inwentarskich
- utrzymywanie we właściwym stanie wentylacji naturalnej i mechanicznej, urządzeń do dawkowania wody, soli, paszy, usuwania obornika, guana, gnojowicy i innych nieczystości
- dokonywanie obróbki odchodów zwierzęcych przed ich aplikacją na pola,
Dezodoryzację powietrza prowadzi się przez eliminację złowonnych gazów w miejscu ich powstawania na drodze reakcji chemicznej substancji odwaniających z gazami złowonnymi (dezodoryzacja chemiczna) lub przez stosowanie metod fizycznych, biologicznych i mieszanych - adsorpcji, absorpcji i biofiltracji wspomaganej dotlenieniem (dezodoryzacja fizykochemiczna i biologiczna).
Naturalną metodą dezodoryzacji jest ProBiotechnologia – ekologiczna technologia oparta na specjalnie dobranym zbiorze tlenowych i beztlenowych mikroorganizmów posiadających właściwości probiotyczne. Oryginalność, skuteczność i wszechstronność tej metody wynika z możliwości bezpiecznego korzystania przez człowieka z naturalnych narzędzi biologicznych - enzymów pożytecznych mikroorganizmów.
Probiotyczne szczepy mikroorganiczne wydajnie redukują wyczuwalny poziom nieprzyjemnego zapachu - likwidując jego uciążliwość jak i przyczyny jego powstawania. Zaletą metody jest jej przyjazne (probiotyczne) oddziaływanie na ludzi, zwierzęta i środowisko. Podczas zabiegów odwaniania nie jest wymagana odzież ochronna, karencja - wstrzymanie czy też ograniczenie użytkowania obiektu ani zabiegi prewencyjne. Dezodoryzację obiektów takich jak hale hodowlane, targowe pawilony wystawiennicze czy sortownie odpadów można przeprowadzać w obecności ludzi i zwierząt bez obawy narażenia ich na uszczerbek zdrowia. ProBio EmyTM używane w naszej metodzie otrzymały wyróżnienie „Dobrosław” od Prezesa KRUS jako wyroby poprawiające bezpieczeństwo pracy.
Mechanizm odwaniania przebiega dwufazowo - niwelowane zostają zarówno odoranty, jak i źródła ich emisji.
Faza bio-inside hamuje procesy gnicia przez wprowadzanie preparatów bezpośrednio do miejsc – emiterów odoru np. kanały gnojowicowe, obornik, pryzmy kompostowe, osadniki itp.
Faza bio-air przebiega równolegle. Wodne aerozole z probiotycznymi mikroorganizmami wchodzą w reakcję z molekułami wonnych gazów - „rozbrajają” cząsteczki oddzielając wodór w wiązaniach amoniaku, siarkowodoru i wonnych węglowodorów - głównych czynników odoru emitowanego np. w intensywnej hodowli zwierząt - który jest likwidowany na drodze biochemicznej.
Dodatkową cechą preparatów jest ich działanie antygrzybiczne i antyseptyczne.
Dostarczanie wodnych roztworów z żywą probiotyczną mikroflorą odbywa się w formie oprysków, wlewek punktowych i zraszania oraz zamgławiania.Ze względu na probiotyczne cechy naszej metody, znajduje ona zastosowanie wszędzie tam, gdzie pożądane i wymagane są: dbałość o zdrowie i bezpieczeństwo ludzi i zwierząt.
Podejmujemy się trudnych zadań tam, gdzie zawodzą tradycyjne chemiczne środki odwaniające. Opracowujemy szczegółowy plan działań na obiektach wraz z projektami sieci zraszająco–zamgławiajacej.
Nasza oferta obejmuje wszelkie obiekty i miejsca obciążone emisją odoru takie jak:
hale przemysłowe
budynki gospodarskie
hale wystawiennicze
sortownie odpadów
budynki hodowlane
kompostownie
oczyszczalnie
kojce, wybiegi, woliery, klatki.
W prezentacji pokazujemy kolejne etapy (czynności) wykonywane przy deodoryzacji pawilonów wystawowych Międzynarodowych Targów Poznańskich, podczas trwania XXV Krajowej Wystawy Zwierząt Hodowlanych.
Bardzo dobre efekty w dezodoryzacji uzyskaliśmy na Rodzinnych Ogrodach Działkowych w takich zabiegach jak:
- wiosenne odświeżanie altanek. Po zimie we wszystkich nieogrzewanych altanach pojawia się wilgoć, a nawet i ślady pleśni. Oprysk Probiotycznymi mikroorganizmami doskonale oczyszcza atmosferę altanki i piwniczki likwidując jednocześnie zarodniki grzybów
- oczyszczanie oczek wodnych z wstrzymaniem procesów gnilnych w częściowo wyschniętych zbiornikach wody. Oprócz zapachu zmniejsza się miejsca lęgowe komarów
- bezzapachowe szybkie kompostowanie oraz eliminacja odoru przy opróżniania szamba.
Działki nie maja kanalizacji, a część altanek w okresie wiosenno – letnim jest zamieszkała.
Ponadto Probiotyczne mikroorganizmy można z dużym powodzeniem stosować we wszystkich miejscach w otoczeniu człowieka
Piśmiennictwo
- J. Kośmider, B. Mazur-Chrzanowska, B. Wyszynski Odory PWN, Warszawa 2002
- Z. Makles, M. Galwas-Zakrzewska Złowonne gazy w środowisku pracy. „Bezpieczeństwo Pracy" 9(408)2005
- Czynniki szkodliwe w środowisku pracy (red.) Augu- styńska D., Pośniak M., CIOP-PIB, Warszawa 2007
- Z. Makles, W. Domanski Odory w środowisku pracy rolnika-hodowcy. „Bezpieczeństwo Pracy" 2/2008